kanifnath mandir trek कानिफनाथ ट्रेक
कानिफनाथ ट्रेक कष्टाचा देव
नानाभाऊ माळी
रात्र कात टाकत असतांना पहाटेच्या कुशीत प्रवेश करणारा पूर्वेचा अंधुक प्रकाश मोहवीत होता!पहाटे साडेपाच वाजता पुणे-सासवड रोडला दिवे घाटाच्या अलीकडी उजव्या बाजूने एक रस्ता जातो!वडकी गाव इलेक्ट्रिक दिव्यांच्या प्रकाशात शांत पहुडलं होतं!वडकी गावाच्या आधी डांबरी रस्ता नंतर कच्च्या रस्त्यावरून बोपदेव गावाचं प्रसिद्ध देवस्थान कानिफनाथ डोंगरावर जायला निघालो होतो!
कानिफनाथ पायथ्यापासून चालायला सुरुवात केली होती!अंगावर येणारा डोंगर!वेडावाकडी कच्ची पायवाट!दगड धोंडे अन लहान मोठे दगडं आमची वाट अडवून बसले होते!डोंगरावर खुरटी, काटेरी झाडं खडकात मूळ्या खुपसून हिरवाई देण्याचा प्रयत्न करीत होती!उंच उंच दगडी पायवाटेवर चढतांना समोर येणाऱ्या खडकाचा आधार घ्यावा लागत होता!नाहीतर एखाद्या काटेरी फांदीला हलकेसे धरून, आधार घेत उंच खडकाव पाय ठेवून चढत होतो!विशेष म्हणजे सुरुवातीला चौफेर अंधाराची चादर पांघरलेली धरणी उजळू लागली होती!पूर्वेला तांबूस फुटू लागलं होतं!दूर दूर सासवड रोडचा दिवे घाटही उजळू लागला असावा!
खडक-दगडावर पाय ठेवतांना एखादी काटेरी फांदी डोक्याला नाहीतर हातांना हळूच विंचू्वागत डंक मारीत होत्या!जिद्द चढाईची होती!वेळ लढाईची होती!काट्याशी कोण वाद घालणार होतं!आधीच कमी पावसात खडकात मूळ्या गाडून उभे असलेली काटेरी झाडं म्हणजे!पक्की काटक असल्याची ग्वाही देत होते!काही
सहकऱ्यांच्या हाती मोबाईल टॉर्च असल्याने अंधार फाकत होता!जस जसा कानिफनाथ गडावर वर चढत होतॊ तसतसा आमचा आत्मविश्वास वाढत होता!
एकेक अवघड खडक चढून जातांना घाम अन दम दोघांना मोकळं सोडलं होतं!वेडेवाकडे, अंगावर येणारा चढ
चढल्या शिवाय दम लागत नसतो!दम लागल्याशिवाय घामही येत नसतो!या दोघांच्या परीक्षेत बसल्या शिवाय ट्रेकिंग अन Rock climbing चां अर्थ समजत नसतो!अवघड गड -किल्ले अन डोंगर चढणे आव्हान असतं!जीवन आव्हान आहे!शरीर, बुद्धी अन मनाचा कस लागल्याशिवाय जगण्याची मजा नाही!आव्हान स्वीकारत वाटचाल करीत राहण्या सारखा आनंद नाही!
‘आधी हाताला चटके मग मिळे भाकर’ हे जस आहे तसंच कष्टातून उभं राहणे!स्वतःस सिद्ध करणे!अनुभवातून पुढे वाटचाल करणे यातून दृष्टी येत जाते!अशी दृष्टी घ्यायला आज दिनांक ०७ एप्रिल २०२४ रोजी पहाटे कानिफनाथ गडावर चढून वर गेलो!कानिफनाथ गडावर जायला तीन मार्ग आहेत त्यातील सर्वात अवघड मार्ग हा वडकी नाल्याकडून आहे!चढतांना श्वासाचं इंजिन सतत पळत होतं!वेग कमी जास्त करीत होतं!दम लागत होता!लढाईत माघार घ्यायची नसते!आम्ही अवघ्या पाऊण तासात अवघड वाटेने कानिफनाथ गडावर चढलो!कानिफनाथांचं दर्शन घेतलं!तो क्षण ईश्वर सानिध्यातील सर्वात आनंदी अन तृप्तीचा होता!
काही वेळाने त्याचं वाटेने माघारी खाली आलो!पायथ्याशी आलो तेव्हा सकाळचे ७-४५ वाजले होते!घरी ८-१० ला पोहचलो!आज रविवार आहे!रविवारी विश्रांतीचा दिवस असतो!कित्येक नोकरदार सकाळी नऊ वाजे शिवाय उठतही नसतील!आम्ही पहाटे घरून पाच वाजता निघालो!साधारण आठ वाजता घरी पोहचलो!प्रत्येक क्षणांचां सदुपयोग करता येतो!आपलं स्वास्थ्य टिकवीत,फुकट आनंद मिळवता येतो!संधीच सोनं करीत डॉक्टर मित्राला दूर ठेवण्यातली मज्जाच निराळी असतें!
नानाभाऊ माळी
हडपसर, पुणे-४११०२८
मो.नं-९९२३०७६५००
दिनांक-०७ एप्रिल २०२४
कानिफनाथ ट्रेक कष्टाचा देव
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
(भाग-०२)
**********************
… नानाभाऊ माळी
रात्र कात टाकत असतांना पहाटेच्या कुशीत प्रवेश करणारा पूर्वेचा अंधुक प्रकाश मोहवीत होता!पहाटे साडेपाच वाजता पुणे-सासवड रोडला दिवे घाटाच्या अलीकडी उजव्या बाजूने एक रस्ता जातो!वडकी गाव इलेक्ट्रिक दिव्यांच्या प्रकाशात शांत पहुडलं होतं!वडकी गावाच्या आधी डांबरी रस्ता नंतर कच्च्या रस्त्यावरून बोपदेव गावाचं प्रसिद्ध देवस्थान कानिफनाथ डोंगरावर जायला निघालो होतो!
कानिफनाथ पायथ्यापासून चालायला सुरुवात केली होती!अंगावर येणारा डोंगर!वेडावाकडी कच्ची पायवाट!दगड धोंडे अन लहान मोठे दगडं आमची वाट अडवून बसले होते!डोंगरावर खुरटी, काटेरी झाडं खडकात मूळ्या खुपसून हिरवाई देण्याचा प्रयत्न करीत होती!उंच उंच दगडी पायवाटेवर चढतांना समोर येणाऱ्या खडकाचा आधार घ्यावा लागत होता!नाहीतर एखाद्या काटेरी फांदीला हलकेसे धरून, आधार घेत उंच खडकाव पाय ठेवून चढत होतो!विशेष म्हणजे सुरुवातीला चौफेर अंधाराची चादर पांघरलेली धरणी उजळू लागली होती!पूर्वेला तांबूस फुटू लागलं होतं!दूर दूर सासवड रोडचा दिवे घाटही उजळू लागला असावा!
खडक-दगडावर पाय ठेवतांना एखादी काटेरी फांदी डोक्याला नाहीतर हातांना हळूच विंचू्वागत डंक मारीत होत्या!जिद्द चढाईची होती!वेळ लढाईची होती!काट्याशी कोण वाद घालणार होतं!आधीच कमी पावसात खडकात मूळ्या गाडून उभे असलेली काटेरी झाडं म्हणजे!पक्की काटक असल्याची ग्वाही देत होते!काही
सहकऱ्यांच्या हाती मोबाईल टॉर्च असल्याने अंधार फाकत होता!जस जसा कानिफनाथ गडावर वर चढत होतॊ तसतसा आमचा आत्मविश्वास वाढत होता!🚩
एकेक अवघड खडक चढून जातांना घाम अन दम दोघांना मोकळं सोडलं होतं!वेडेवाकडे, अंगावर येणारा चढ
चढल्या शिवाय दम लागत नसतो!दम लागल्याशिवाय घामही येत नसतो!या दोघांच्या परीक्षेत बसल्या शिवाय ट्रेकिंग अन Rock climbing चां अर्थ समजत नसतो!अवघड गड -किल्ले अन डोंगर चढणे आव्हान असतं!जीवन आव्हान आहे!शरीर, बुद्धी अन मनाचा कस लागल्याशिवाय जगण्याची मजा नाही!आव्हान स्वीकारत वाटचाल करीत राहण्या सारखा आनंद नाही!🚩
‘आधी हाताला चटके मग मिळे भाकर’ हे जस आहे तसंच कष्टातून उभं राहणे!स्वतःस सिद्ध करणे!अनुभवातून पुढे वाटचाल करणे यातून दृष्टी येत जाते!अशी दृष्टी घ्यायला आज दिनांक ०७ एप्रिल २०२४ रोजी पहाटे कानिफनाथ गडावर चढून वर गेलो!कानिफनाथ गडावर जायला तीन मार्ग आहेत त्यातील सर्वात अवघड मार्ग हा वडकी नाल्याकडून आहे!चढतांना श्वासाचं इंजिन सतत पळत होतं!वेग कमी जास्त करीत होतं!दम लागत होता!लढाईत माघार घ्यायची नसते!आम्ही अवघ्या पाऊण तासात अवघड वाटेने कानिफनाथ गडावर चढलो!कानिफनाथांचं दर्शन घेतलं!तो क्षण ईश्वर सानिध्यातील सर्वात आनंदी अन तृप्तीचा होता!
काही वेळाने त्याचं वाटेने माघारी खाली आलो!पायथ्याशी आलो तेव्हा सकाळचे ७-४५ वाजले होते!घरी ८-१० ला पोहचलो!आज रविवार आहे!रविवारी विश्रांतीचा दिवस असतो!कित्येक नोकरदार सकाळी नऊ वाजे शिवाय उठतही नसतील!आम्ही पहाटे घरून पाच वाजता निघालो!साधारण आठ वाजता घरी पोहचलो!प्रत्येक क्षणांचां सदुपयोग करता येतो!आपलं स्वास्थ्य टिकवीत,फुकट आनंद मिळवता येतो!संधीच सोनं करीत डॉक्टर मित्राला दूर ठेवण्यातली मज्जाच निराळी असतें!
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
*************************
… नानाभाऊ माळी
हडपसर, पुणे-४११०२८
मो.नं-९९२३०७६५००
दिनांक-०७ एप्रिल २०२४
कानिफनाथ ट्रेक कष्टाचा देव
(भाग-०३)
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
… नानाभाऊ माळी
झाडाला फुलं येतात!सुगंध देऊन गळून जातात!दिवस येतात ते ही पळून जातात!सृष्टी फुलते!हसते!हसवते!पुन्हा सुष्कतेकडे प्रवास सुरु होतो!पाऊस होतो!चौफेर हिरवायी गजबजून जाते!सृष्टी हसरी दिसली की सर्वांना हवी हवीशी वाटते!पावसाळा अन हिवाळा हवाहवासा वाटतो!भरलेपण हवे हवेसे वाटते!रिते पण नकोसं वाटतं!उन्हाळा नकोसा वाटतो!ऋतू बदल होत असतो!परिवर्तन सृष्टीचा नियम आहे!उन्हाळा नकोसा असला तरी त्यात उद्याचं गर्भारपण लपून बसलेलं असतं!
उन्हाळ्यात समुद्राचं बाष्प वर ओढलं जातं!बाष्पाचें ढग होतात!वादळासोबत ढगाला गळती लागते!विजा कडाडतात!वादळी पाऊस धरणीमातेस चिंब भिजवू लागतो!धरणी व्यायला लागते!हळूहळू पांढरे-हिरवे अनंत तृनपानं जन्म घेऊ लागतात!हिरवीगार सृष्टी जणू हिरवा शालू नेसून अखंड सौभाग्यवती दिसू लागते!…. पण उन्हाळा??नकोसा असतो का?💐
सध्या एप्रिल महिना सुरु आहे!कडक उन्हाने आम्हास परीक्षेला बसविले आहे!उन्हाळा परीक्षक बनून आमची चाचपनी करतो आहे!गम्मत बघतो आहे!एखाद्या लहानसा कापसाएवढा ढगाचा तुकडा निळ्याभोर आकाशात घुसखोरी करतांना दिसतो आहे!रागवलेला सूर्यनारायण चटक्याच्यां फटक्यात बंदिस्त आकाशातील कुंपणातून कापसाच्या तुकड्याला पिटाळून लावतांना दिसतो आहे!धरणी तापून तापून तप्त होतांना दिसते आहे!जंगलात,शेताच्या बांधावरील एखादे चिंच-लिंबाचं झाड तप्त उन्हातही हिरवाई पांघरून ताठ मानेने उभं असलेलं दिसतं आहे!गेल्या पावसाळ्यातलं कोरडेखट्ट सुकलेलं, छोटं-मोठं खूरटं गवत,उगाचचं धरणीला भार असूनही इवल्याशा मुळ्यांनी जमिनीचा आधार घेत उभं दिसतं आहे!अशाचं कोरडेपणाच्या सोबतीला काल दिनांक १४ एप्रिलच्या पहाटे आम्ही पुणे जिल्ह्यातील उंचावर असलेल्या ‘कानिफनाथ गड’ट्रेकिंगला गेलो होतो!🚩
पहाटेचा अंधार गारव्याशी खेळत-हसत होता!छानशी-हलकीशी झूळूक अंगास झोबुंनं जात होती!अशा प्रसन्नतेच्या समयी गावं-खेडी गारव्यात झोपलेली दिसत होती! आल्हाददायक-उत्साही वातावरणात अंधारलेल्या पहाटेच्या साक्षीने आम्ही ०५-२० वाजता कानिफनाथ पर्वत चढायला सुरुवात केली होती!
होळकरवाडी गाव पायथ्यापासून चढाईला सुरुवात केली होती!रस्ता दगड धोंड्यांचा होता!तरीही चढण्यास अवघड नव्हता!चढतांना मध्ये मध्ये मातीचे आडवे बांध टाकलेले होते!वळसा घेऊन मोहीम सुरु होती!मोबाईल टॉर्चच्या उजेडात!शांत पण भक्कम पायांच्या आवाजात चढायी सुरु होती!मोबाईलवर भावगीतं, भक्तीगीतं, मंगल भूपाळी ऐकायला येतं होती!वळणदार पण अंगावर येणाऱ्या डोंगराच्या कडेकडेने रस्ता खोदलेला दिसतं होता!रस्त्यात छोटेमोठे दगड धोंडे ठेचकाळण्या स्वागतास आवर्जून उपस्थित होते!मनसोक्तपणे इतस्था पडलेलें दिसत होते!आमचीं पाऊलेही सराईत गुन्हेगारासारखी सरावलेली होती!दगडांवर भरभक्कम पाय ठेवून पुढे जात होतो!कुठेतरी थोडाफार सपाट रस्ता आनंद देत होता!तर कुठे तीव्र चढ होता!नाकाची नळकांड लोहाराच्या भात्यागत श्वास घेत होती!अंगावर येणाऱ्या चढाशी दोन हात करीत,दम भरीत, दम घेत आमचीं श्री कानिफनाथ गडाकडे (मंदिराकडे) आगेकूच सुरूच होती!🚩
गार पाण्याने अंघोळ करणे आनंद देत असतं!घामाने चिंब भिजण्यातील आत्मिक आनंद वेगळाच असतो!चढतांना घाम येणें नैसर्गिक आहे!पण चढ चढून मोहीम फत्ते करण्यातील सुख अवर्णनीय असतं!वळणा वळणाचां चढ अंगावर घेत पोहचणे म्हणजे खरचं यशस्वीतेकडे वाटचाल असतें!आम्ही त्या अवर्णनीय सुखाजवळी पोहचत होतो!घाम येतं होता!दम घेत होतो!मोहिम अंतिम टप्यात आली होती!डोंगरावरील कानिफनाथ मंदिराचां कळस आम्हास जवळ येणासाठी खूणावीत होता!आमचा चढण्याचा वेग वाढत होता!अंगात उत्साह होता!सोबतीला प्रसन्न सकाळ होती!आतील जोशनें हातभार लावला होता!
पूर्वेचं पिवळे तांबूस उजेडाचीं खबरबात देण्यास उत्सुक होतं!श्वास घामाला सांगत असावा,’अरे थोडंच अंतर आहे!वर गेल्यावर तू कुठला कुठे पळून जाशील!’ दोघांचां सूर संवाद जुळलेला असतांना समोर आनंदाची पहिली पायरी भेटली!श्री कानिफनाथांचीं पहिली पायरी आली होती!पायरीवर डोकं ठेवत,नतमस्तक होतं भक्तीभावाची अनुभूती घेतली!भक्त श्रद्धेजवळ पोहचला होता!
फळ भेटण्यासाठी कष्ट-श्रम गरजेचं असतं!कष्ट शरीर तंदुरुस्तीचं उत्तम साधन असतं!साधन साध्याशी एकरूप झाल्यावर ईश्वर प्राप्ती होतें!आम्ही ट्रेकच्या माध्यमातून ईश्वरानंद घेत होतो!गड जिंकल्याचा आनंद ट्रेकर मावळ्यांना झाला होता!आनंद ओरबाडून मिळत नसतो!कष्ट,यातना, श्रमाचीं पूजा केल्याशिवाय ईश्वर प्राप्ती नसतें!आम्ही घाम गाळत आनंद ईश्वरा जवळ पोचलो होतो!साक्षात कानिफनाथ दर्शन झालं होतं!निष्ठेतं ईश्वर भेटतो!कष्टात ईश्वर भेटतो!ट्रेकिंगमधून ईश्वर भेट होत असतें!आम्ही सर्व ट्रेकर घामात चिंब भिजत ईश्वरापाशी पोहचलो होतो!हिचं तर ईश्वर प्राप्तीची खरी ओळख असतें!सुदृढ आरोग्यातून सर्वोच्च आनंदापाशी पोहचत असतो!आम्ही दिनांक १४ एप्रिल रविवारी, उगवत्या सूर्य नारायणाच्या साक्षीने कष्टाचा देव अनुभवला होता!श्री.कानिफनाथ ट्रेक यशस्वीपणे पूर्ण केला होता!ट्रेक तोचं होता!अनुभव वेगळा होता!🚩
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩
… नानाभाऊ माळी
हडपसर,पुणे-४११०२८
मो.नं-९९२३०७६५००
दिनांक-१५ एप्रिल २०२४
Pingback: लोहगड किल्ला Lohagad fort - मराठी 1