उगवला नारायण सूर्योदय

उगवला नारायण सूर्योदय
उगवला नारायण सूर्योदय

उगवला नारायण सूर्योदय

उगवला नारायण

पुर्व दिशेचे दैवत
उगवला नारायण
हालचाल ती धरेची
सुरू झाले पारायण

आभा केसरी दाटली
निलांबर अंथरूण
जैसी नटलीय नार
हितगुज ते मंथन

रवी तेजाळला जरा
नभांगणी त्याची दौड
कसा हासतोय पहा
चित्त चोरतोय थोड

वसुंधरा ती अगम्य
उषःकाल समयाला
दिसे नयनरम्यता
चराचर सुखावला

आली गवतफूलाला
रंगकळा ती हरित
सान सानुले बनले
मरूताच्या सवे गात

घेती भरारी ते खग
गगनात उधळती
मुक्त विहार करूनी
मन पिल्लाच्या भोवती

रंग भारी प्रभातीचे
करी प्रसन्न ते मन
झाला दंगची मनुज
काकडारतीत संग

नवी पहाट विणते
केशराने जरतारी
गुढी उभारून उभा
किरणाचा शेलकरी

काशीकन्या  {पाटील व्ही.वाय}
शब्दांचा धबधबा काव्यसंग्रह

Comments

No comments yet. Why don’t you start the discussion?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *