वसुंधरा marathikavita latest

marathikavita latest
marathikavita latest

वसुंधरा marathikavita latest

वसुंधरा

चैत्र वैशाखाच्या सूर्याच्या संतापानं
तापानं होता कहर वसुंधरेवर
अंगावरची गवत पाती तण
पाला पाचोळा झुडुपं
प्रखर उन्हानं वातड होत
वाळत सुकत मरत जातात
हळूहळू

होते लाहीलाही तगमग
मानव प्राणी जीव जंतू
जीवाची
भुई भेगाळते तापते
तडकते छिन्नविच्छिन्न
होते मनातून देहातून-

पिळवटून घेतलं जातं                                    
रक्त पाणी प्राणतत्व जणू
भुईच्या नसानसातून
धरणी होते मलूल निद्रिस्त
ध्यानस्थ काही काळ-

नांगरणी वखरणीचे टाळ न्
जिव्हाळ्याचा फिरता फाळ
उघडते डोळे खाडकन
पाहते तिच तिचं रूप
सकवार साजरं तुकतुकीत चकचकीत
नव्या नवतीतलं मोहक आकर्षक-

होतं पुनर्जीवित तिचं सौंदर्य, शक्ती
किमया नवनिर्मितीची दावत                      
करते साजरा सोहळा
सृजनोत्सव हिरवाईचा
नव-नवेली तरण्याबांड तरूणीगत !

लतिका चौधरी
दोंडाईचा, जि.धुळे

marathikavita
marathikavita